Şehirler de konuşur...

Şehirler de konuşur

Birinin boynunda dalgalı mavi bir şal

Ve gözlerinde üç asırlık kurşunî atmosfer

Çadır yurtlarından Cezayir kıyılarına,

Umudu sürgün edilmiş

Kursağı kesik çocukların sesidir

Kimi şehirler

Gümüş kadehlerle, kaz kuyruklarıyla

Dikdörtgen çelik masalarda verilmiş hükümleri

Hikmet tırpanıyla

mânânın ruhunu dört bir yana taşıyan

Metafizik beldeler vardır.

Postun koyulduğu yer şehrin kalbi

Posta bağlanan canlar şehrin damarlarıdır

Dile getirilmesi imkansız keşiflerin

İstemsizce kelimelerin urganına sarıldığı

Urganıyla mânâ ummanının en gizemli resiflerini ören

Şehirler

Diğer şehirlerin aksine belli bir coğrafyanın

Ne vadisiyle ne dağıyla belirlenmiş

Metafizik Beldeler...

Tefekkürün, âlemi gönle secde ettirdiği her 'an' başlıca bir dağ

Aşk ateşini söndürmek için her gözyaşı ihtilali bir nehirdir kendince

Zamanı ve mekanı aşan, kuşatan beldeler

Şehvani arzulara ve dökülen kanlara

Rahman ismiyle dimdik duran beldeler,

Gün geçtikçe arzuladığı mücerrede zorla hapsedilmiş,

Eşiklerine ''hakikat maddenindir!'' diye yafta vurulmuş

Bir de yaftacı şehirler var

''Hakikat elimizde ve teslim bedeli mücerredin katli'' diye bağıran

Teneke Şehirler

Mânâ insanın kozmik buhranına düşülmüş paradoksal bir dipnot

Bir kandırmaca

Madde var olan her şey

Ve her hakikat zaruriyetle maddenin buz kesen yanına sokulmakta

Aşk denilen absürt, iki zıt yapbozun birbirine uydurulması

Meşk denilen ütopya, türlü telaşın sonunda farklı bir telaşın satın alınması

İşte! Madde imparatorluğunun yüz bin yıllık diktatoryası

İsyan beldeleri vardır tarihin keskin sayfalarında

Dili kesilen ozanlar sazını

Eli kesilen yiğitler kınını

Sözü kesilen önderler kutbunu

Direniş bellemiş ve şah damarını kesip kaosun

Nizam! diye bağırarak şehrin tenhalarına kadar üflemiş

-Enes Damlayıcı