Çün götürdi gül yanagından nikâb

Çün götürdi gül yanagından nikâb

Mevsüm-i işretdür ü câm-ı şarâb

Lâle bigi koma elden câm-ı mey

Ki itdi bülbül râst uş sâz-ı rebâb

Hayf ola ömrüñi zâyic eylemek

Hâzır-iken ni'met ü baht u şebab

Sen şitâb it câm-ı cân-bahşa müdâm

Çün ider eyyâm geçmege şitâb

Bâg içinde ol gül-âbı nûş it

Ki ola renginün hayâsından gül-âb

Gâv u har içdügin içmekdür hata

Âdemî içdügin iç ki oldur savâb

Bâde nûş it bâœa virme ömrüñi

Çün ezeldendür sevâb-ıla îkâb

Çün kalem yazdugı ayruhsı olamaz

Ne gerek câna bu renc-ile azâb

Gözde hwâb u tende kalmadı karâr

Senden ayruya ne âram u ne hwâb

Gözlerümdedür hayâli kaddüñüñ

Serv orada biter kim ola âb

Uş çiçek vakti irişdi Ahmedî

Ki ola gül bigi ayaguña türâb