Âşıklara çün derd ü belâ zevk u safâdur

Âşıklara çün derd ü belâ zevk u safâdur

Yâ zevk u safâ derdine düşmek ne belâdur

Abdâllaruz n’eyleyelüm tâc u kabâyı

Dervîşlerüñ tâcı fenâ başı kabâdur

Dünyâda çeker mihneti erbâb-ı mahabbet

Ey sûfî bu gün baña ise irte sanâdur

Bâg-ı tarab u ‘ ayşa mey-i nâb u dem-i nây

Hakka bu ‘ aceb hûb u latif âb u hevâdur

Geh kulkul-i mey göñlüm açar gâh dem-i nây

Maksûd benüm pâdişehüm hüsn-i edâdur

Uşşâk iñiler güm güm öter günbed-i gerdûn

Hakkâ bu güzel hûb u safâ-bahş sadâdur

Bâkî n’ola pervâz-ı bülend itse gazelde

Bâl ü per aña himmet-i yârân-ı safâdur