Âşıka mürşid olan âyât-ı Kur’ân añladum

Âşıḳa mürşid olan âyât-ı Ḳur’ân añladum

Ârifiñ ḳalbinde her dem ‘ilm ü ‘irfân añladum

Levḥ-i dilden dü cihânıñ naḳşını pâk eyleyen

Sırrına ḳılan tecellî nûr-ı Yezdân añladum

Tevḥîd-i ẕâtıñ nişânı vaṣfına budur ḫaber

İlm-i sırdan yoḳ eṯer ol baḥr-ı ‘ummân añladum

On sekiz biñ ‘âlemi ġarḳ eyleyen derd-i Ḫudâ

Müşkilâtıñ cümlesin ben ‘aşḳa âsân añladum

Söyleyüp söyletdüren ol Pâdşâh-ı bî-zevâl

Ehl-i ‘irfânıñ cevâbın nuṭḳ-ı Raḥmân añladum

Dört kitâbıñ ma‘nisin keşf eyleyen Hûdur hemân

Lâ dimez kimse bu sırra illâ nâdân añladum

Bî-nişân u lâ-mekân deryâsınıñ ġavvâṣına

Ḫôş ṣafâ geldi getürmek dürr ü mercân añladum

Tâ ezel ḳâlû belâ bâzârınıñ tüccârıyam

Kim bu sırdan bey‘ iderse kâmil insân añladum

Mürşidiñ irşâdına her kim ki âmennâ diye

Nûş ider ol Ḥıżr elinden âb-ı ḥayvân añladum

Kim ledünnî ‘ilminiñ deryâsına ṭalmaḳ diler

Meskenetden baş getürmez ḫâke yeksân añladum

Lâ-cerem bezm-i elestiñ meyine ḫammâr olan

Tâ ebed ayuḳ degüldür mest ü ḥayrân añladum

Baḫt u devlet ṣâḥibidür yek naẓardan bir gören

Ehl-i ‘aşḳa lâ diyen her kim ki şeyṭân añladum

Zâhidiñ zühd ü riyâsetden riyâ kesb itdügin

Rü’yet-i dîẕâr ṣanmañ ḥûr u ġılmân añladum

Ṭâlibe maṭlûb elinden mey-i vuṣlat nûş olur

Bülbülüñ efġânı her dem gül ü reyḥân añladum

Ol Muḥammed Muṣṭafâdan ol ‘Aliyyü’l-Murtażâ

Evliyânıñ ser-firâzı şîr-i Yezdân añladum

Lâ fetâ illâ ‘Alî lâ seyfe illâ ẕülfiḳâr

Bu kelâmıñ maẓharı çün Şâh-ı merdân añladum

Ṣanmañuz ġayrıya nükte eyleye Ümmî Sinân

Ẕikr olanıñ cümlesin ben bende mihmân añladum