Ârızuñ fîrdevs-i a’lâ kâmetüñ Tûbâ imiş

Ârızuñ fîrdevs-i a’ lâ kâmetüñ Tûbâ imiş

Bûse-i la’ lün alan hoş mîve-i zîbâ imiş

Ruhların teşbîh idersem n’ola cennet bâgına

Eksük olmaz tâze şeftâlûler anda yaz u kış

Teşne-diller vâdî-i hicrânda sensüz yandılar

Hızrveş ey la’ l-i nâbı Âb-ı hayvânum yetiş

Geçdi sen serv-i semen-sîmâ tururken ser-firâz

Gördi ‘ ar’ ar lâ-cerem bâd-ı sabâdan serzeniş

Kâr-ı düşvâr olsa kıl azm-i cenâb-ı mey-fürûş

Himmet-i merdân ile âsân olur her müşkil iş

Göz yaşın çok çok revân it cürm ü ‘ işyân üzre kim

Akdugı yerde komaz âb-ı firâvân gıll u gış

Bir güherdür tab’ -ı Bâkî kân-ı imkân içre kim

Âfitâb-ı lutf-ı sultân ile bulmış perveriş