Zehî ‘izzetlü cân oldur ola vaslında mestâne

Zehî ‘izzetlü cân oldur ola vaṣlında mestâne

Zehî devletlü göz oldur tecellî nûrına ḳana

Zehî ṭûtî vü ṭarrâlar anuñ sükkeri bâġında

Bulurlar leẕẕet-i bâḳi şaḳırlar ḳarşu dôstâne

Şu bülbüller kim öterler cemâli nûrına ḳarşu

Şu ḳumrılar ki dôst dirler virürler cânı cânâna

Şu fâżıllar kim oṭura olup envâra müstaġraḳ

Şu ‘âşıḳlar kim oḳurlar göz açup ẕât-ı ‘irfâna

Ḳurıla meclis-i mestân ki dôst kendi ola sâḳî

Ṣunulup mey-i vaḥdetler içer ‘âşıḳ-ı merdâne

Ne bilem ki o gün ol şâh neler iḥsân idiserdür

Ki ol bir tâc-ı ‘izzetdür deger mi degme insâna

Kerem ḳıl sen naṣîb eyle Sinân Ümmîye ey Mevlâ

Ki ol dîvân-ı ‘âlîde ṭura böylece dîvâna