Zehî ‘izzetlü cân oldur ola vaṣlında mestâne
Zehî devletlü göz oldur tecellî nûrına ḳana
Zehî ṭûtî vü ṭarrâlar anuñ sükkeri bâġında
Bulurlar leẕẕet-i bâḳi şaḳırlar ḳarşu dôstâne
Şu bülbüller kim öterler cemâli nûrına ḳarşu
Şu ḳumrılar ki dôst dirler virürler cânı cânâna
Şu fâżıllar kim oṭura olup envâra müstaġraḳ
Şu ‘âşıḳlar kim oḳurlar göz açup ẕât-ı ‘irfâna
Ḳurıla meclis-i mestân ki dôst kendi ola sâḳî
Ṣunulup mey-i vaḥdetler içer ‘âşıḳ-ı merdâne
Ne bilem ki o gün ol şâh neler iḥsân idiserdür
Ki ol bir tâc-ı ‘izzetdür deger mi degme insâna
Kerem ḳıl sen naṣîb eyle Sinân Ümmîye ey Mevlâ
Ki ol dîvân-ı ‘âlîde ṭura böylece dîvâna
Commentaires