Tâ ezelden biz bu aşk içinde rüsvâ olmuşuz

Tâ ezelden biz bu aşk içinde rüsvâ olmuşuz

İsmimizdir söylenen ma'nâda Ankâ olmuşuz

Gerçi sûret âleminde sandılar kesretdeyiz

Kesret içre bilmediler ferd ü tenhâ olmuşuz

Şol izâfât u ta'ayyün sûfların giysek ne var

Çünki andan soyunup ma'nen mu'arrâ olmuşuz

Mantıku't-Tayr'ın lügât-ı muğlakından söyleriz

Herkes anlamaz bizi bizler mu'ammâ olmuşuz

Katreler ırmağa ırmak erdi bahre cem olup

Karışıp birbirine hâlâ o deryâ olmuşuz

Zerreler şemse güneş erişdi vahdet kânına

Kalmadı aslâ ta'addün ferd ü yektâ olmuşuz

Her kesâfet kim izâfet gösterir âyinede

Ol kedûret tozunu silip mücellâ olmuşuz

Zâhidin zikretdiği şol harf u savtın resmidir

Zâkir ü mezkûr u zikre biz müsemmâ olmuşuz

Sofînin şol huy u hâyı na'rasından almazuz

Vasl-ı deryâyız o sesden biz mu'arrâ olmuşuz

'Alleme'l-esmâya mazhar ister isen gel beri'

Âdem ü hem ana ta'lîm olan esmâ olmuşuz

Ten gözüyle Mısriyâ sûretde görsem deme kim

Zira biz ol Kâf-ı sûret içre Ankâ olmuşuz