Turmaz dilim söyler oldum sırdan yine şikârım var

Ṭurmaz dilim söyler oldum sırdan yine şikârım var

Aceblemeñ söyledügüm ṣanasın iḫtiyârım var

Beni ḥayrân iden her dem ol Vâḥidiñ esrârıdur

Ötsün yine cân bülbüli bahâr irdi gülzârım var

Sır içinde sır dinilen fehm eyledüm neydügini

Melek bilmez ne bilsün cin ‘ilm içinde esrârım var

Saña bu elfâż-ı ma‘nâ nerden gelür dirseñ baña

Görilmez ḫaṭṭı gözile cân içinde yazarım var

Daḫı içerüden ḫaber vireyüm kim añlarısa

Aḳıl göñül cânım ṭuymaz bir gizlüce bâzârım var

Ḳatre baḥre irincegez ‘âşıḳ ma‘şûḳ olur dirler

Gümânum yoḳ gerçek imiş benüm buña iḳrârım var

Her kim görüp gözden süzer ḫayâline irmez gider

Özden seven ‘âşıḳlara göstereyim dîẕârım var

Anuñ-içün bilmedigim görmedigim yiller eser

Fikr eyledüm ṣafâsından benüm benden firârım var

Ümmî Sinân ṭaşma yüri ‘aḳlıñı dir şaşma yüri

Geçme ḥayâ ḳapusından ṣanma ṣaḳın żarârım var