Sensiz yola girer isem çârem yok adım atmağa

Gövdemde kuvvetim sensin başım götürüp gitmeğe

Gönlüm canım aklım bilim senin ile karâr eder

Can kanadı açık gerek uçuban dosta gitmeğe

Kendiliğinden geçeni doğan eder ma’şuk anı

Ördeğe kekliğe salar süre eriben tutmağa

Bin Hamza’ca kuvvet vermiş kaadir Çalap aşk erine

Dağları yolundan ırar kasdeder dosta gitmeğe

Yüz bin Ferhad külüng alıp kazar dağlar bünyâdını

Kayalar kesip yol eder Ab-ı hayât akıtmağa

Ab-ı hayât’ın çeşmesi âşıkların visâlidir

Sohbeti aşk ile eder susamışları yakmağa

Âşık mı direm ben ana Tanrı’nın cennetin seve

Cennet hod bir tuzakdur eblehler canın tutmağa

Âşık olan miskîn olur Hak yoluna teslîm olur

Her ne dersen boyun tutar çâre yok gönül yıkmağa

Bildik gelenler geçtiler gördük konanlar göçtüler

Aşk şarabın içen canlar uymaz göçmeğe konmağa

Tutulmadı Yûnus canı geçti tamudan uçmağı

Yola düşüp dosta gider ol aslına uyakmağa

Yûnus

Son Yazılar