Sen ezel Sultan idin şimdi niye oldun esir

Sen ezel Sultan idin şimdi niye oldun esir

Eksiğin yok bay idin böyle neden oldun fakir

On sekiz bin alemin halkı sana müştak idi

Yerde gökte hep melekler sana olmazdı nazir

Bakar idin dost yüzüne işitirdin Dost sözünü

Ey aceb noldu sana şimdi kör oldun hem sağır

Lamekan kafında kayme kuruben yaylar idin

Şimdi haristan içinde kaldın uş hor u hakir

Şahbaz-ı kuds idin hem mahrem-i Sultan idin

Şimdi şöyle sen neden bigane düşmüşsün debir

Şah ile kıldığın ol ahdi meğer beklemedin

Getürüp sen şah katında yüzüne key ulu gir

Habs içinde sen bu can Yusuf'un evkar eyledin

Bu beden Mısrı'na nefsin divini kıldın emir

Bu harabatın hayalatı tamam aldı seni

Hiç demezsin ki serencamım ne olıser ahir

Ol uzak yollara sen bir gün gidersen nagehan

Azığın yok yalın ayak hem yayan yolun ağır

Ne şehre uğrar yolun ne hod pazara hazır ol

Bundan al erzak binit yükünü bugün devşir

Gel beru tevbeye gel gayret demidir gayret et

Gayrı terk et kim sana ol ola gir ü destgir

Yoksa toprak olıcak hiç tevbeye ermez elin

Nice bin yıllar edersin zar u feryad u nefir

Her ki tevbe kıldı birkaç gün ölümden ileru

İşitenler anın adın "Rahmetenlillah" okur

Eşrefoğlu Rumi bu sözün sanadır key işit

Can kuşun uçurmadan gözün aç aklını dir

Nakşa aldanmaya gör kim cüda düşmeyesin

Dost yüzünden gözün ayırma canı başına dir