Safâ bezminde şol zerrîn-kadeh kim tolu sahbâdur

Safâ bezminde şol zerrîn-kadeh kim tolu sahbâdur

Kenâr-ı bâğ-ı ‘ işretde açılmış verd-i ra’ nâdur

Nihâl-i nârven sahn-ı çemende salınur gûyâ

Miyân-ı îdgehde bir nigâr-ı serv-i bâlâdur

Misâl-i hûn-ı kurbândur şekâ’ik sahn-ı gülşende

Cihân pür-şûr u gavgâ şöyle beñzer ‘ îd-i edhâdur

Dizilmiş lâleler sahn-ı harîm-i bâga zeyn olmış

Sarây-ı şâhda san kâse kâse hv ân-ı yağmâdur

Gül ü nergis yine altun beneklü câme geymişler

Libâsı lâlenüñ egninde bir dîbâ-yı zîbâdur

Ne reng ü bûya meftûn ol ne hây u hûya ey Bâkî

Bu fânîden bekâ itmez temannâ şol ki dânâdur

Eger dünyâ vü dîn emrinde nâfi’ bir ‘ amel dirseñ

Du’ â-yı devlet-i sultân mu’ izz-i dîn ü dünyâdur