Rüstem-i aşkun zebûnı olmaduk bir ferd yok

Rüstem-i aşkun zebûnı olmaduk bir ferd yok

Hâsılı anunla gönlümce tutuşmuş merd yok

Kays çekmiş derd-i aşkı ana da irişmedüm

Kime takrîr ideyin hâl-i dili hem-derd yok

Cûybâr-ı aşkdan feyz alımazsun sofiyâ

Sende nîlüfer gibi mâdâm rûy-ı zerd yok

Germ ü serdin çekmeyenler `âlemün âdem midür

Vâ`izâ hiç sende eşk-i germ ü âh-ı serd yok

Göz yaşın Yahyâ düketdi âha tâkat kalmadı

Serv-i nâzum çık salın kûyunda gil yok gerd yok