Rûy-ı zîbâsında dil-dârun ki müşgîn mû biter

Rûy-ı zîbâsında dil-dârun ki müşgîn mû biter

Benzer ol gülzâra etrâfında anber bû biter

Nahl-i güldür kâmetün ey gonce-i bâg-ı vefâ

Kudret-i Hak ile ammâ anda şeftâlû biter

Kâmetün nahlini dâ'im ideyin hâtır-nişân

Ey gül-i pâkîze-dâmânum gönülden o biter

Gerçi merhemdür nigâh-ı lutfı yârün yârâna

Sanma ammâ zahm-ı tîg-i gamze-i câdû biter

Yâre Yahyâ gül disem gülmez açılmaz bir zamân

Görmedüm ol gonce-i ra`nâ gibi mahbûb-ı ter