Ruh-ı yâri esîr-i zülf olan dil-besteler gözler

Ruh-ı yâri esîr-i zülf olan dil-besteler gözler

Gice bî-hâb olup bîmâr olan dâ'im seher gözler

Halâs itmek elinden kuşca cânı nice mümkindür

Iki ebrû kemânın toldurup hançer çeker gözler

Gözin yummaz ruhını zerd ider râh-ı meşakkatde

Şu kim nergis gibi `âlemde bir sâhib-nazar gözler

Bir âhûyı şikar itmek diler dil nice demlerdür

Ne tâli`dür düşürmez fırsatını şol kadar gözler

Sirişkümle ten-i hâküme `aşkunda zarar gelmez

Mahabbet Hızr u Ilyâs'ı ki dâ'im bahr u ber gözler

Bu dâr-ı köhnenün nakş u nigârına halel virmen

Anı hâlî tasavvur eylemen kim niçe er gözler

Gözin açar dem-i teslîmde bîmâr olan Yahyâ

Makâm-ı kurb-ı Hak'da kendüye bî-çâre yer gözler