Rindler câmuñ habâbâsâ yüzine bakdılar

Rindler câmuñ habâbâsâ yüzine bakdılar

Mey gibi sâkî-i bezmüñ ayagına akdılar

Keştî-i sahbâ keş-â-keşden halâs olmaz dahı

Tutdılar kanlu gibi muhkem resenler takdılar

Raht u bahtın zevrakuñ hışm âteşine yakmaga

Vardılar gammâzlar şâh-ı cihâna çakdılar

Bir iki mismârına var ise göz dikdüñ diyü

Başına gammâzuñ erbâb-ı zarâfet kakdılar

Bâkıyâ kılsun mu’ attar bezm-i âfâkı nesîm

Pâdişâhuñ micmer-i ‘ adlinde sandal yakdılar