Reşk-i firdevs-i berîn oldı yine rûy-ı zemîn

Reşk-i firdevs-i berîn oldı yine rûy-ı zemîn

Âb-ı cû Kevser aña nergis ü gül hûr-ı ‘ în

Demidür bezm-i safâda açıla süfre-i gül

Yiridür nergis alursa ele câm-ı zerrîn

Lâleler kâselere döndi k’ola cevherdâr

Jâlelerle görinür gül sadef-i dürr-i semîn

Sûretâ çîn görinür çihre-i gülde ammâ

Bir safâ var ki görenler sanur âyîne-i Çîn

Rûz-ı ‘ îd irdügini tuydılar etfâl-i çemen

Subh-dem geydiler envâ’ -ı libâs-ı rengîn

Hân Mehemmed şeh-i ‘ âdil ki zamân-ı ‘ adli

İd u nev-rûz gibi kıldı cihânı tezyîn

Âleme ‘ îd-i sa’ îd ol yiter ey Bâkî kim

Ola pâyende sa’ âdetde şehenşâh-ı güzîn