Revâc-ı mihri şikest etdi sîne-i sâfın

Revâc-ı mihri şikest etdi sîne-i sâfın

Amûd-ı subha halel verdi sâk-ı şeffâfın

Tutar göbek burusu goncayı açıldıkça

Şikâf-ı pîreheninden o gül gibi nâfın

Topukların göricek mest olup safâsından

Pabuç gibi açılup kaldı ağzı haffâfın

Meger lebin sühan-ı tâze meşk eder ki yine

Şeker tırâşelerinden pür olmuş etrâfın

İçinde bir gümüş âyîne cilve etmeyicek

Nedir safâsı Nedîmâ kabâ-yı zer-bâfın