Ne ‘îde beñzedür rûz-ı visâlün dil ne nev-rûze

Ne ‘ îde beñzedür rûz-ı visâlün dil ne nev-rûze

Şeb-i Kadre ilişenler irer ol rûz-ı firûze

Temâşâ bunda kim fasl-ı bahâr eyyâm-ı ‘ îd oldı

Dahı künc-i riyâzetde tutarlar ehl-i dil rûze

Bihişt-i câvidânîdür cemâlüñ ol dehen gûyâ

Leb-â-leb âb-ı Kevserle tolu bir la’ lden kûze

Ne hâlet hâsıl itmişdür kim oldı böyle kan hayrân

Gözini dikdi kaldı zahmum ol tîr-i ciger-dûze

Cihâna tâ ebed zînet vire bu gevher ey Bâkî

Aña kıymet olur mı devlet-i dünyâ-yı deh-rûze

Niçün mahrûm ola sâ’ iller ey şâh-ı Sikender-der

Revâdur kâhuña Dârâ gelüp eylerse deryûze

Olur atuñ örünce âsmân peyk-i cihân-peymâ

Aña hûrşîd tâc-ı zer hilâl-i çarh ser-mûze

Cihânda ‘ arşa-i ikbâl ü bahtuñ şeh-süvârısın

Virür na’ l-i semendüñ şu’ le mihr-i ‘ âlem-efrûze

Mu’ allâ bârgâhuñda güneş bir şemse-i zerrîn

Murassa’ pây-i tahtuñda felek bir dâne pîrûze