Nat’-ı zemîne at salıcak fâris-i bahâr

Nat’ -ı zemîne at salıcak fâris-i bahâr

Düşdi şükûfeler hep öñine piyâdevâr

Sildi süpürdi sahn-ı çemende gubârı bâd

Yeldi yopurdı turmadı ferrâş-ı rûzgâr

Tâvûsvâr cilveler itmekde bâgda

Gûyâ ki nev-’ arûsa dönüpdür şükûfezâr

Ayşuñ zamânı ‘ işretüñ eyyâmıdur diyü

İşretgeh-i çemende salar ellerin çenâr

Sahn-ı çemende servi kenâr eylesem diyü

Dökilmede saçılmada etrâfa cûybâr

Sen hâr ile salınmada gülzâr-ı dehrde

Ben zâr olam reva mıdur ey serv-i gül-’izâr

Bâkî bu demde seyr-i gülistân idenlerüñ

Ayagına çemen zer ü gevher ider nisâr