N 'ola hem-vâre tabʿ-ı sîne-sâfân olsa nâlende

N 'ola hem-vâre tabʿ-ı sîne-sâfân olsa nâlende

Tanîn-endâz olur zenbûr gird-i câm-ı revzende

Hırâm-ı nâzına çün sâye âlem çünki efkende

Kul oldum bil efendim kâmet-i âzâdına ben de

Güzel gösterdiler âsâr-ı aşkı zîr ü bâlâdan

İki destim girîbânımda çeşmim tarf-ı dâmende

Meh-i nev resmidir destârın ey şûh-ı siyeh-çerde

N 'ola keşmîr-i ruhsârında meh-tâb olsa tâbende

Göründükçe o sîm-âbî kabâdan sîne-i sâfın

Döner âyîne üzre mühre-i sîm-âba cân tende

Bu ser-gerdanlığa âzâdelik elbette der-peydir

Nedîmâ seyr kıl bu nükteyi seng-i felahanda