N’ola gelse dil-i mecrûha derd-i dil-rübâdan haz

N’ola gelse dil-i mecrûha derd-i dil-rübâdan haz

İder haste ne deñlü nâ-ümîd olsa devâdan haz

Gam-ı ‘ aşkuñ cihân mülkinde buldum şâdmân oldum

Kişi gurbet diyârında idermiş âşinâdan haz

Safâ-yı câm-ı la’ lüñden ne hâlet kesb ider sûfî

Ki tab’ -ı bî-mezâk itmez şarâb-ı dil-güşâdan haz

Be-her takdîr olur mâ’il güzeller ‘ âşık-ı zâra

Tabîb olanlar elbette iderler mübtelâdan haz

Çerâg-ı mâh-ı hüsnüñ karşu tutma çeşm-i agyâra

Gözüm nûrı ne deñlü eyleye a’ mâ ziyâdan haz

İlâhî tab’ -ı Bâkîden rüsûm-ı gayrı mahv eyle

Ki aşla kalmaya kalbinde nakş-ı mâ-sivâdan haz