MÜFREDÂT
1 Var iken dergâh-ı Hak ayruk ya kande varayın
Hâlık'ım Rabb'im dururken ya kime yalvarayın
2 Kâ'be'den eşref tutulsa kalb-i insanî n'ola
Dest-i kudretle yapılmış sun'-ı Rabbânî durur
3 Kalb-i kâmil Ka'beden eşrefdir okursan sebak
Kâ'beyi mahlûk yapdı kalbi sun'-i pâk-i Hak
4 Kul oldunsa eğer Kâdir Hudâ'ya
Kulunu hıfz eder ol Hayy u Kayyûm
5 Nakıs işi hep hatâ isyân olur
Kâmil işi afv ile ihsân olur
6 Her ne takdîr etse ol Kâdir ilâh
Cümlesi hikmetledir bî-iştibâh
7 Aklın senin ger yâr ise hem Hakk'a meylin var ise
Bin cân ile kul ola gör Mevlâ rızâsın bulagör
8 Vahdet-i Hakk'a gel olma câhid
İnnema'llâhü ilâhün vâhid
9 İlm bi'llâha çalış sen yürü ey himmeti dûn
Nice bir câze yecûzü nice bir kâne yekûn
10 Ura gör esb-i nefse tâziyâne
Seni uğratmaya ol tâ ziyâne
11 Çekmeyince erba’îni rüzgâr
Ana yüz göstermemişdir nev-bahâr
12 Kârbân-ı sâlikân etse sülûk
Anlara olur gıdâ ezkâr-ı Hakk
13 Visâlin zevkini cânâ ne bilsin zâhid-i miskîn
Efendi kande fehm eyler cimâ'in lezzetin ı'nnîn
14 Âkil olan anlar bunu dünyâ misâfir hânedir
Bâkî safa tahsîline sa'y etmeyen dîvânedir
15 Mâziye kılma te'essüf yeme müstakbel gamın
Hâlini hoş gör ki ömrün hâsılı imrûzdur
16 Ganîdir Hakk ile bâlim n'ola ger yoğise mâlim
Umarım fazl-ı Hak ile hemîşe hoş ola hâlim
17 Hidmet eyle pîrine sıdk ile sen
Hak yoluna bezl ede gör cân ü ten
18 Gaflet ile her ne denlü eylese kullar günâh
Rahmetinden çok değildir ey kerem kânı ilâh
19 Zînet-i dünyâya mağrûr olma gafletden uyan
Ne iyi kalır ne kem bunda konan göçer hemân
20 Bal demekle tatlı olmaz bu dehân
Yürü anı tatmağa sa'y et hemân
21 Ârifin bir cenneti var âlem-i dünyâda kim
Âhiret cennâtına aslâ tehassür eylemez
22 Hâlık'ın ger ola tevfîki refîk
Feth olur sâlike ebvâb-ı tarîk
23 Emr-i Hakk'a imtisâl etmek kula matlûb imiş
Hem rızâu'llâh tahsîl eylemek mahbûb imiş
24 Bulmak istersen eğer kadr-i cemîl
Ne vasî ol ne vekîl ol ne kefîl
25 İlâhî çün halâs etdin müderrislik kazasından
Visâlin lutfedip kurtar bizi varlık azâbından
26 Derdli olan kullara eyle nazar
Hep senin halkınla olur hayr ü şer
27 Benim diyen kati ahmak kişidir
Ki zîrâ ben demek şeytân işidir
28 İyiliği et suya at bilmezse ger balık anı
Bilir ey dil âlim ü dânâ olan Hâlik anı
29 Gele bir nesne ki min gayr-ı taleb
Anı Hak'dan bilir ashâb-ı edeb
30 Sa'y edip yolunda sâdık ola gör
Hâb-ı gafletden uyanık ola gör
31 İnâyet olsa Hak'dan bir kuluna
O kul sâlik olur Mevlâ yoluna
32 Bakma nâdân olana Hüsrev-i devrân olsa
Kıl nazar ehl-i dile hâk ile yeksân olsa
33 Sebzeyi yabanda mı buldu sanırsın nev-bahâr
Çekdi hamsînin içinde nice nice erba’în
34 Buhlü terk eyle bahîlin yeridir nâr-ı cahîm
Hem refîki olısardır anın İblîs-i racîm
35 Bir akçacık ziyân etsen ki başlarsın vâ-veylâya
Yarım pûlca kayırmazsın giderse dîn yağmaya
36 Lâzım olan sâlike yokluk durur
Mâni' olan Hazrete çokluk durur
37 Hidmet-i Hakk ile şeyhin hidmeti cem' olsa ger
Hıdmetini şeyhinin sâdık olan takdîm eder
38 Eğer zehr ise hoşdur yâr elinden
Yemezler sükkeri ağyâr elinden
39 Ger dilersen sende bite verd-i pâk
Meskenetle kendini hâk eyle hâk
40 Bevvâb-ı bâb-ı Hazret insân-ı kâmil ancak
Miftâh-ı kenz-i vahdet ol merd-i vâsıl ancak
41 Tecevva' terânî tecerred tasıl
Dilersen Hakk'ı mâsivâdan kesil
42 Ente Rabbî ente Hayrü'n-Nâsırîn
İki âlemde kerem senden hemîn
43 Edip eyliği suya eyle ilkâ
Balık bilmezse bilir anı Mevlâ
44 Yerler ü gökler lisân-ı hâl ile hep çağırıp
Derler Allah'a gelin kim mâsivâda yok bekâ
45 Bu meseldir söylenir halkın dilinde dâ’imâ
Dinleme avrat sözünü umma avratdan vefâ
46 Bâb-ı Hakk'a yüz sürüp ihsânını etsen recâ
Ber-murâd eyler seni lutf ile ol Kâdir Hudâ
47 Nice yüz bin hamd ü şükürler ana
Andan olur çünki her derde devâ
48 Olsun ana nice bin hamd ü senâ
Kim bize dâ’im işi lutf u atâ
49 Efendim pâdişâhımsın Hudâyâ
Rahîm'imsin ilâhımsın Hudâyâ
50 Fazl ile ihsânın ile sen bize her rûz ü şeb
Lutf-ı bî-pâyânına kul doymak olur mu sebeb
51 Bir kişi deryâya baksa rûz ü şeb
Aklının noksânına olur sebeb
52 Devlet-i dünyâ için çekdin emek
Sıhhatin kadrini bildin mi aceb
53 Ederse bir kişi mazlûma nusret
Makâm olur ana gülzâr-ı cennet
54 Bu kâleb-i zulmânîde tahsîl ede gör nûr-ı zât
Ârif bu ma'nâyı bilir zulmetdedir âb-ı hayât
55 Fazlın ile çün bize verdin hayât
Senden olur yine hüsn-i iltifât
56 En-nisâ’u nâkısâtu'1-akli ve'd-dîn'i işit
Dinleme avrat sözünü var ana göre iş et
57 Devlet ü dünyâ içün çekdin ta'ablar er ü geç
Bari sıhhat ni'metinin kadrini bildin mi hîç
58 Zehî sultân-ı kâdir âsumânî haymeler kurmuş
Arazîyi mihâd etmiş cibâli eylemiş evtâd
59 Hak kapısında biter cümle murâd
Âkil isen muhkem eyle i'tikâd
60 Nahve sarf eyleme ömrün yürü mahv öğrenigör
Kişi mahbûb-ı hakikîye fenâ ile erer
61 Ehl-i zâhir ömrünü nahv ile sarfa sarf eder
Ehl-i bâtından velî gâfil gelir gâfil gider
62 Ehl-i gâfil gaflet ile Hakk'ı kor dünyâ arar
Benzer ol debbâğa kim ol kelb-i murdârın arar
63 Eğer bir kimse sıdk ile derûndan etse istiğfâr
Umarız mağfiret ede ana ol Hazret-i Gaffâr
64 Zînet-i dünyâya mağrûr olmayan âkil durur
Aldanıp mağrûr olan kişi ana câhil durur
65 Hak inâyet edicek her müşkili âsân eder
Bir kulundan râzî olsa ana çok ihsân eder
66 Gülün rengine aldanma geçe gör
Fenâ bağında eğlenme uça gör
67 Müderrislik gam ü derd ü belâdır
Kaza hod cânib-i Hak'dan kazâdır
68 Mansıb olsa kâdılar hiç kimseye kılmaz nazar
Kim denilmişdir îzâ câ’e'l kadâ amiye'l-basar
69 Hakk'ın lulfuna gâyet mi olur
Yâ ihsânına nihâyet mi olur
70 Sâlik-i râh-ı Tarîkat ol beğim evlâ budur
Mazhar-ı nûr-ı hakîkat ol beğim a'Iâ budur
71 Âlem-i aşk-ı ilâhîden kaçan kim bâd eser
Âşık-ı sâdıkda kalmaz gayrı sevdâdan eser
72 Yerin adı anın içün oldu yer
Kendi besler halkı âhir kendi yer
73 El eli yur âdet üzre bu iki el yüzü yur
Ba'zı ba'zına sebeb komuş müdebbir-i umûr
74 Görüp anı o yola uğrayan der
Yeyen bilmezse bilir doğrayan der
75 Kim ki dünyâda li-vechi'llâh esir âzâd eder
Âhiretde ol dahi âzâd olup görmez keder
76 Şâkire Hak gerçi çok sevâb verir
Sâbire ammâ ki bî-hisâb verir
77 Dalâl ehli cihân içinde çokdur
Hidâyet olmayana çâre yokdur
78 Cism ü cânı Hazret-i Mevlâ'ya teslîm ede gör
Halik'ın fermânını sıdk ile ta'zîm ede gör
79 Hıdmet-i Hâlık'da olmak hûbdur
Tâ'atı Mevlâ kula mahbûbdur
80 Halvet ü uzletde eylersen karâr
Umulur müyesser ola vasl-ı yâr
81 Rahmetin bahrına gâyet mi olur
Lutf ü ihsâna nihâyet mi olur
82 Uyan gafletden ey gâfil nedir bu nevm-i gafletler
Şu zulmânî Stanbûla neden böyle muhabbetler
83 Aceb ol kendü özün kande buldu
Kamusu ol Hudâ'nın bahşişidir
84 Kişi yolunda key sâdık gerekdir
Mey-i gafletden ol ayık gerekdir
85 Şol tâlib-i sâdıkda kim hubb-ı Hudâ gâlib olur
Ol vâsıl-ı Hazret olup mansıb ana tâlib olur
86 Akl-ı nâkıs kâmil olmağa kaçan himmet eder
Onmadıklık var iken onmağa kim gayret eder
87 Kula in'âm eden her lahza Hakk'dır
Anınçün hamd ü şükre ol ahakkdır
88 Hükm-i Kur'ân'la âmil olmak aceb sa'âdetdir
Hubb-ı dilden zâil olmak aceb şekâvetdir
89 Fânî mülkünden bekâ mülküne edenler sefer
Ger salâh ehli ise bulur safâlar zevk eder
90 Cenâbından olursa hüsn-i tedbîr
Eder yâ Rab o cân ü cisme te'sîr
91 Alem dağını seyrân et yürü var
Safâ bulsun der isen kalbin ey yâr
92 Cihân bâkî değil fânîdir ey yâr
Tedârükde ola gör imdi her bâr
93 Mâsivâ hubbunu dilden süre gör
Vahdet-i zât-ı pâke sen ire gör
94 Ey Alîm ü ey Hakîm ü ey Habîr
Ey Semî' ü ey Rahîm ü ey Basîr
95 Cihânda âdem olanda gam olmaz
Anınçün pür-gam olan âdem olmaz
96 Sanma sen bizi Süleymân ü Selîm'in kuluyuz
Hâlik'-i âlem olan Rabb-i Kerim'in kuluyuz
97 Şu kim nefsi hevâsını gidermiş
Hevâ-yı Hak anı teshîr edermiş
98 Âşıkın aşkı özge hâlet imiş
Sâdıkın sıdkı key sa'âdet imiş
99 Kulun işi cürm ile isyân imiş
Hakk'a lâyık afv ile gufrân imiş
100 Ne sandın sen alan Hak'dır veren
Hak İşiden söyleyen Hak'dır gören Hak
101 Emr-i mi'râc'ı eyleyen tasdîk
Hazrete yâr-ı gâr olan sıddîk
102 Hakkın fazlıyla ihsânı çok ancak
Kerem deryâsına gâyet yok ancak
103 Nevm-i gafletden uyanıp aç gözün merdâne bak
Ehl-i Hak ile ola gör olma anlardan ırak
104 Mülk-i dilde her kaçan kim hâkim ola mîr-i aşk
Mâsivâdan kurtarır lâ-büd anı te'sîr-i aşk
105 Olursa eylüğün ger suya lâhik
Bilir Hâlik n'ola bilmezse balık
106 Hatâdır müznibe ısrâr etmek
Gerekdir zenbe istiğfâr etmek
107 Kamu ni'met Hakk'ındır hod bilâ-şek
Yürü var imdi gayrıdan elin çek
108 Ehl-i cennet safâda olsa gerek
Gönlü istediğini bulsa gerek
109 Mürşid-i râh-ı hakîkat ârif-i kâmil gerek
Sâkin-i sahn-ı hidâyet Hazrete vâsıl gerek
110 Kelle-i sükkerden alınsa gılâfı gam değil
Kelle sağ oldukça yine bir külâh eksik değil
111 Devlet-i dünyâya mağrûr olmagıl
Fânîdir bâkî değildir öyle bil
112 Feyz-i Hak'da buhl yok her kes velî tâlib değil
Bî-sebeb ıslâh-ı âlem Bârî'ye vâcib değil
113 Gafletden aç gözünü hıdmete etme ihmâl
Tâ'at kişiyi eyler bâkî na'îme îsâl
114 Ko nefsi ol sarây-ı kalbe dâhil
Çalış sa'y et olunca Hakk'a vâsıl
115 Kâmile ma'lûm olur bir cüz' ile ahvâl-i kül
Bir gülistândan nişân içün yeter bir dâne gül
116 Şebr-i İstanbul şerr ü fitneden hâlî değil
Zühd ü takvâ vü ibâdet her kesin hâli değil
117 Kıyl ü kâli terke sa'y et sîm-nefsi eyle kâl
Ehl-i hâl ehl-i mekâl ol ola gör sâhib-Kemâl
118 Bülbüle cevr ü cefâ etme gülüm
Ayağıyla gelene olmaz ölüm
119 Varıp dost gülsitânına girelim
Yürü cânân ilin seyr et görelim
120 Derde dermân senden olur ey Kerîm
Lutf u ihsân senden olur ey Rahim
121 Fenâ dünyâya bakdım mâsivâ'llâhı fenâ gördüm
Hudâ'dan gayrı bir bâki görünür yok bekâ gördüm
122 Gelmenin bir gitmesi var ey hümâm
Gitdi gelmek kaldı gitmek ve's-selâm
123 Fânî dünyânın fenâsını bilirken hâs ü âmm
Bâkî'yi kor fâniye mâil olur mu akl-ı tâmm
124 Ey kerem-kânı Hudâvend-i Kerîm
Merhamet senden umarız ey Rahîm
125 Kullarına eyle nazar ey Kâdir ü Hayy ü Kerîm
İhsânına mazhar olur ey Kâdir ü Hayy ü Kerîm
126 Îd-ı ekber îd-ı adhâdır beğim
Îd-i ulâ kurb-ı Mevlâ'dır beğim
127 Kim ki bir pend-i lezîz isteye bu kemlerden
Veca'-i batna asel enfa' imiş sükkerden
128 Efendiden olursa lutf ü ihsân
Sefer etmek cihândan olur âsân
129 Ma'siyet ehli olan dûzahîdir dediğime
İ'timâd etmez isen iste varasın göresin
130 Cümle insân bir babadan bir anadan oldular
Pes yine birbirine hıkd u hased etmek neden
131 Âkil isen nevm-i gafletden uyan
Vâsıl olmaz Hakk'a şeytâna uyan
132 Nefsini ıslâha sa'y et her zamân
Cânın almadan Hudâ-yı Müste'ân
133 İstikâmet ehli hıfz-ı Hak'dadır ermez ziyân
Anın içün servi incitmez beğim bâd-ı hazân
134 Efendi'den kula olursa ihsân
Olur ol cennet içre şâd ü handân
135 Gerçi kim dîvâneye derler kalem yok gâh olur
Söz gelir altûn kalemle yazılır dîvâneden
136 Hudâ dilde siper kolda kılıç belde nacak elde
Eğer evde eğer yolda hazer kıl mekr-i düşmandan
137 Bülbül-i şûrîdeden gelmez gülistâna zarar
Bâğbânım sen hemân bûstânın ayrıkdan sakın
138 Halâs olsa kişi ağyâr elinden
Ererdi lutf-ı bî-had yâr elinden
139 Erişirse kerem dildâr elinden
Halâs olurdu dil ağyâr elinden
140 Âkil olan devlet-i dünyâya mağrûr olmasın
Rüşdi olan bir kuru sevdâya mesrûr olmasın
141 Ahmed'in farkı Ahad'dan mîm-i imkân iledir
Aradan imkânı kaldırsan kalır vahdet hemîn
142 Erip lutf u kerem dârü'ş-şifâ-i fazl ü rahmetden
Halâs eyle bizi yâ Rab meded bu derd ü mihnetden
143 Ni'met-i sıhhat dahi îmân-ı kâmil var iken
Mülk ü mâl ü saltanat ister mi hiç âkil olan
144 Kâli ko hâle er efendi hemîn
Anı da geçip ol makâma karîn
145 Sakın aç kalırım sanma hey insân
Hemân şükr ede gör ni'met firâvân
146 Fazlınladır ancak senin olduğumuz ihsân karîn
El-hamdü lek ve'ş-şükrü lek âyâ mücibe's-sâilîn
147 Bahrin ahvâlin anla cûşundan
Kutlu gün bellidir doğuşundan
148 Beğim ol nefs-i emmâretü bi's-sû'
Hevâsına uyanı etdi bed-hû
149 Kışın iyi gününe hasmın iyi sözüne
Her kim aldanırsa pişmânlığı üzerine
150 Şol âşık-ı sâdıkda kim terk-i sivâdan tâc ola
Ol kasr-ı kurba erişip âlem ana muhtâc ola
151 Hazret-i Mevlâ hidâyet etmeyince bir kula
Çâre yokdur ol kim insafa gele hâsıl ola
152 Devlet-i dünyâya mağrûr olma aklın yâr ise
Fâniye aldanma ger nûr-ı basîret var ise
153 Gönül verme cihânın lezzetine
Ki ol değmez sonunda hasretine
154 Zu'afâ kullarını Hak gözede
Ol sa'âdetden erişe bize de
155 Rabb-i izzetden eğer ihsân ola
Dâr-ı ukbâya sefer âsân ola
156 Cür'a-i câm-ı mahabbetden ki kim nûş eyleye
Anı ol zevk ü safâ hayrân ü medhûş eyleye
157 Sakın şetm etme hummâ zahmetine
Ki mahmûmun sebebdir rahmetine
158 Kerîm Allah Rahîm Allah inâyet ede kuluna
Mevâni'den halâs edip hidâyet ede yoluna
159 Hazret-i Hak'dan eğer ihsân ola
Dîn ü dünyâ emri hep âsân ola
160 Saklayıp nâr-ı cehennemden ibâdı ol Kerîm
Mahz-ı fazlıyla na'îm-i cennet ihsân eyleye
161 Mâsivâdan yüz çevir başında aklın var ise
Hakk'a ikbâl et eğer nûr-ı sa'âdet yâr ise
162 Cihân fânîdir ey gâfil yeter tapdın bu dünyâya
Yürü var imdi sıdk ile ibâdet eyle Mevlâ'ya
163 Safâ-yı bâl ile Hakk'a teveccüh etse bir kişi
Murâdına olur vâsıl tamâm olur anın işi
164 Ezân okunsa da kılsak namâzı
Hem etsek Hazret-i Hakk'a niyâzı
165 Mü'ezzin banlasa kılsak namâzı
Cenâb-ı Hazret'e etsek niyâzı
166 N'ola ol münkiri duâ'-i velî
Kesse mânend-i Zülfikâr-ı Ali
167 Asumân-i dil safâ bulmuş gibi
Şems-i vahdetden ziyâ almış gibi
168 Hurşîde iltüp zerreyi
Bedr-i tamâma lem'ayı
169 Nebîlerle varı Dârü's-selâm'a
Hakk'ın anda cemâlini görem mi
170 Ne kudret ıssı sultânsın ilâhî
Ne rahmet kânı Sultân'sın îlâhî
171 Mâ-sivâdan cezb edip ol matlab-ı alâ bizi
Çok belâdan saklamıştır Hazret-i Mevlâ bizi
172 Ri'âyet etmeyen kişi tarîki
Necata nice irgüre garîki
173 Cihan fânîdir ey gâfil kalır sanma bu dünyâyı
Yürü var mâ-sivâdan geç kul isen iste Mevlâ'yı
174 Habîb-i Hazret-i Rahmân Muhammed Mustafâ geldi
Ebûbekr ü Ömer Osmân Aliyy-i Murtazâ geldi
175 Şu dem ki mülk-i dünyâdan Muhammed Mustafâ gitdi
Sevindi âhiret ammâ bu dünyâdan safâ gitdi
176 Alaldan gönlüm ol şûh-ı cihânım
Gönülsüz durur oldu tende cânım
177 Mahabbet cevherin kim der arazdır
Sözün gûş etme kim ehl-i garazdır
178 Üzüm vakti kavun karpuz zamânı
Hudâ ni'metle zeyn eyler cihânı
179 Er isen avrata inanma kişi
Avratın mekr ü âl imiş çü işi
180 Bu meseldir söylenir halkın dilinde dâ’imâ
Dinleme düşman sözünü umma avratdan vefâ
181 Ne zenler var ki ma'nâda ol erdir
Ne erler var ki avratdan bed-terdir
182 Ura gör esb-i nefse tâziyâne
Seni uğratmaya tâ kim ziyâne
183 Fazlın ile çün halâs etdin bizi tedrîsden
Yine hıfz eyle ya Rabbî nefsimiz telbîsden
184 Emr-i Hakk ile ne denlü dursa işbu dehr-i dûn
Ehl-i İslâmın eli altında olsun kâfirûn
185 Cânân metâ'-ı vaslını vâdî-i gama satmaz
Sahrada gezmese Mecnûn Leylâ yabanda yatmaz
186 Selîs olsa musanna' olsa
Ey dil-i sûzân tûz olsa
187 Cefâdan yüz çevirmez derd-i gamdan lezzet almıştır
Benim dîvâne gönlüm çok belâdan arta kalmıştır
188 Müfîd ü muhtasar olsa
Gazel az olsa öz olsa
189 Kalây olmasa aynâ arkasında
Görünmezdi bu sûret karşısında
190 Karpuz mu mu'teberdir kar buz mu derler ise
Kış günlerinde kar buz yaz günlerinde karpuz
191 Mücrim ü âsî kulundan bir günâh eksik değil
Anınçün yâ ilâhî bir gün âh eksik değil
192 Sâlike olursa tevfîkin refîk
Lâ-cerem âsân olur ana tarîk
193 Erişirse inâyet yâr elinden
Halâs olur kişi ağyâr elinden
194 Fazl ü ihsânından ey Kâdir Hudâ
Erse matlûba ne var abd-i gedâ
195 Cenâbından olursa hüsn-i tedbîr
Eder ol cisme cân elbetde te'sîr
196 Bâis-i ıslâh-ı âlem Hazret-i Sultân Murâd
Devletiyle eyleyip dâ’im cihanda adl ü dâd
197 Hazret-i Hallâk-ı âlem râzık-ı cümle cihân
Vâlide Sultânı etsin izzetiyle kâmrân
198 Sana bir ma'nî diyem ey ehl-i rây
Eğri yohsuldur cihânda doğru bay
199 Var ise sende eğer akl ü mezâk
Söyleyen kimseye bakma söze bak
200 Âlet olan ilme rûhü'l-rûhdur
Ehl-i rûha ol kapı meftûhdur
Comments