Mübeddel kılmağa subh-ı visale şâm-ı hicranı

Mübeddel kılmağa subh-ı visale şâm-ı hicranı Menüm âhum elidür subb u şâm ü çarh damanı

Gözüm yaşma hem-reng olduğuyçün keşf-i râzumda Basarken bağruma düştü gözümden bağrumun kanı

Dil-i pür-hun mudur sinemde yâ ol kaşları yayun Çekilmiş nâveki cismümde kalmış kanlu peykânı

Yüzün görmek temennâsındayam ammâ budur müşkil Ki dem düşdükce açdurmaz mana göz eşk uğyânı

Dedün ey Hızr benzer yâr lâ'li Ab-ı Hayvâna Bu ta'zîm ile toprakdan götürdün Âb-ı Hayvânı

Nisâr-ı hâk-i pâyun lâyıkı bir gevher isterdüm Kamu gözden geçürdüm katre eşk-i gaitanı

Fuzûlî'nin yeter ışktna inkâr eyle ey gerdûn Güvâh-ı hâl yetmez mi sana feryâd ü efgânı