Mâh-rûlar bî-’aded ‘âşık-ı rüsvâyı ben

Mâh-rûlar bî-’ aded ‘ âşık-ı rüsvâyı ben

Yitmeye biñ pâre kılsam bu dil-i şeydâyı ben

Aşkınuñ sevdâsına düşdüm yitürdüm kendümi

Kanda buldum bilmezin ol şûh-ı bî-pervâyı ben

Bir harâret bagladum tâb-ı teb-i ‘ aşkuñla kim

Sûzumı def’ eylemez nûş eylesem deryâyı ben

Hep senüñ’çündür benüm dünyâ cefâsın çekdügüm

Yogsa ‘ ömrüm varı sensüz n’eylerin dünyâyı ben

La’ 1-i şîrînüñ ümîdin kılsa göñlüm ‘ âkıbet

Pârelerdüm Kûh-ken gibi nice hârâyı ben

Âsitân-ı yârda mesken bulursam Bâkıyâ

Kâfda seyr itdürem Ankâya istignâyı ben