Mest-i nâzım kim büyütdü böyle bî-pervâ seni

Kim yetişdirdi bu gûne servden bâlâ seni

Bûydan hoş rengden pâkîzedir nâzük tenin

Beslemiş koynunda gûyâ kim gül-i raʿnâ seni

Güllü dîbâ giydin ammâ korkarım âzâr eder

Nâzenînim sâye-i hâr-ı gül-i dîbâ seni

Bir elinde gül bir elde câm geldin sâkiyâ

Kangısın alsam gülü yâhud ki câmı yâ seni

Sandım olmuş ceste bir fevvâre-i âb-ı hayât

Böyle gösterdi bana ol kadd-i müstesnâ seni

Sâf iken âyîne-i endâmdan sînem dirîğ

Almadım bir kerrecik âgûşa ser-tâ-pâ seni

Ben dedikçe böyle kim kıldı Nedîmi nâ-tüvân

Gösterir engüşt ile meclisdeki mînâ seni

Son Yazılar