Matlac-ı nûr oldı yaruñ yüzi şöyle ki âfitâb

Matlac -ı nûr oldı yaruñ yüzi şöyle ki âfitâb

Hûb matlac dur kim eydür buña Bismi’llah cevâb

Gözlerümdedür hayâli kâmetüñüñ lâ-cirem

Yiri servüñ çeşme-i ruşen olur yâ cû-yı âb

Gönlümi saçuñda bulam gösterürseñ yüzüñi

Kim bulınur gicede yiten çıhıcah mâh-tâb

Agzuñı gonca sanurdum göricek ol noktada

Teng-durur tengsüz vallahü ac lem bi’s-savâb

Dâyimâ ışkun benüm göñlümde dutmışdur makâm

Genç ol yirde bulınur kim ola ol yir harâb

Dilerem kim varlıgumı yoluña terk eyleyem

Birlik anda olur ki götrile ara yirden hicâb

Ahmedi la'lüñde ne gûher nihândur dir-iken

Sözi odından eridi su bigi dürr-i hoş-âb