Lü'lû-yı jâleden takınup gûşvâr gül

İtdi çemende nâz ile ‘ arz-ı ‘ izâr gül

Gün togdı sanma penbe-i subh ile nev-bahâr

Urdı sipihr sakfına bir yâdgâr gül

Bir dil-sitâne döndi bu gün şahn-ı gülsitân

Kad serv ü çeşm nergis-i şehlâ ‘ izâr gül

Dîdâr-ı dûst bâg u gül-istân yiter bana

Zülf-i nigâr sünbül ü ruhsâr-ı yâr gül

Dürme yüzüñi gonca-sıfat baña nâz idüp

Aç verd-i bâg-ı behçeti ey gül-’ izâr gül

Çekmezdi hârhârını gülzâr-ı ‘ âlemüñ

İñletmeyeydi bülbülini zâr zâr gül

Bâkî birinde görmedi haddüñ letâfetin

Gülzâr-ı dehre gerçi gelüpdür hezâr gül

Son Yazılar