Kalur gider bu gönül zülf-i yârdan gelmez

Kalur gider bu gönül zülf-i yârdan gelmez

Safâ-yı şâmı tuyan ol diyârdan gelmez

Safâ-yı meşrebi olan nihâl-i bîd gibi

Kenâr-ı bâg u leb-i cûybârdan gelmez

Kemendine tutılur nice nâ-tüvân bulınur

Bir iki saydsız ol şeh şikârdan gelmez

O neşve kim bana dürdî-i derd-i `aşk virür

Şarâb-ı sâfî mey-i hoş-güvârdan gelmez

Şu şevk kim nefes-i pîrden gelür Yahyâ

Dem-i seherde nesîm-i bahârdan gelmez