Kalb içinde bulduġum hep evliyânıñ sırrıdur

Ḳalb içinde bulduġum hep evliyânıñ sırrıdur

Ḥamdü li’llâh çoḳ şükür hem Muṣṭafânıñ nûrıdur

Dersiñi ḫatm eyledüñ diyü işâret eyleyen

Oldur ol maḥbûb-ı ‘âlem cümleniñ ol varıdur

Ẓulmet-i nefsiñ ‘aẕâbından beni şâẕ eyleyen

Cân u dilden evliyâya göñlümüñ iḳrârıdur

Kim bu sırra irmese insân gelür ḥayvân gider

Cûş iden âb-ı revân bu ẕikrimiñ envârıdur

Evliyânıñ himmeti ḳıldı fenâ-ender-fenâ

Tevḥîd-i ẕât-ı İlâhî göñlümüñ mi‘mârıdur

Ḥamdü li’llâh çoḳ şükür ṭoġdı sa‘âdet şems ü mâh

Bir ḳula ḳılsa hidâyet dâ’imâ naṣrânîdür

Küfr ü ẓulmet perdesinden ḳurtılaldan cânımız

Dir Sinân Ümmî şükür her dem diliñ tekrârıdur