İtmez nazar yüzüñe bahan âfitâba hîç

İtmez nazar yüzüñe bahan âfitâba hîç

Meyl eylemez tenüñi gören mâh-tâba hîç

Pervîn dişüñ ki menzili olmış-durur kamer

Zînet komadı güher-i dürr-i hoş-âba hîç

Kevser-lebüñ bulan kıla mı âb-ı Hızr’a meyl

Anber saçun gören kala mı müşg-i nâba hîç

Çün la'l yañaguñda aha dür bigi derün

Revnak koya mı dahı gül-ile gül-âba hîç

Hicrüñ odında şem bigi yandı varlıgum

Kimse ide mi sabr bu resme azâba hîç

Kılmaz benim gözümi gören Nîl’e iltifât

Deryâ katında baha mı kimse sehâba hîç

Bunca zamân işigüñe yüz sürdi Ahmedî

Lâyık mıdur ki irmeye bir feth-i bâba hîç