İlâhî cümleyi var iden sensin

İlâhî cümleyi var iden sensin

Yoḳ iken her şeyi var iden sensin

Ḥabîbiñ nûrını ẕâtıñ nûrından

Var idüp kendüñe yâr iden sensin

İrişmez işiñe kimsenüñ ‘aḳlı

Felekde çarḫı devvâr iden sensin

Bir dikende gül ü reyḥân eyleyüp

Çevre kenârın pür-ḫâr iden sensin

Emriñe fermândur senüñ kün fe-kân

Nârı Ḫalîle gülzâr iden sensin

Eger ẓâhirde ve eger bâṭında

Ṣun‘uñda seni settâr iden sensin

On sekiz biñ ‘âlem oldı niḳâbıñ

Her birinde bir bâzâr iden sensin

Dertlü ḳullarıña dermân yitirüp

Çâresiz ḳullara çâr iden sensin

Ne lâyıḳdur saña kimse yol vara

Diẕâra iltüp naẓar iden sensin

Ḳullarıñ ‘aybını maġfiret ḳılup

İsm-i ġufrânı iḳrâr iden sensin

Nûruñ żıyâsıyla ẓulmet ḳarasın

Yuyup ‘âlemi envâr iden sensin

Kimin ‘âlim kimin bay kimin yoḫsul

Ârifiñ sırrın esrâr iden sensin

Sinân Ümmî ḳuluñ aġlar ḳapuñda

Naẓar ḳıl çün anı zâr iden sensin