İderken tîr-i müjgânuñ gibi hükmin revân hançer

İderken tîr-i müjgânuñ gibi hükmin revân hançer

Görüp şemşîr-i gamzeñ kendüden geçdi hemân hançer

Adûñuñ tîg-i kâfir gibi lerzân itdi endâmın

Miyânına takındı husrev-i sâhib-kırân hançer

Çemende berg-i sûsen gökde mâh-ı nev degül peydâ

Çeker a’ dâ-yı dîn üzre zemîn ü âsmân hançer

Şehâ bir dem ney-i hâmeñ cihân bezminde diñlensün

İçürsün düşmene câm-ı fenâyı bir zamân hançer

Adûnuñ kılsun endâmın ser-â-pâ kana müstagrak

Bitürsün bâg-ı nusretde nihâl-i ergavân hançer

Nisâr itdi gazâ yolına dergâh-ı şehenşâha

Murassa bir kemer gerdûn meh-i nev zer-nişân hançer

Tazarru’ demleri geldi Cenâb-ı Hakka ey Bâkî

İdüp Feth âyetin ezber dilin kılsun revân hançer