Işkuñ yolına baglamışam ney bigi kemer

Işkuñ yolına baglamışam ney bigi kemer

Böyle gerekdür ol kişi kim olmaya kem er

Kaşlaruña hilâl dimiş bir bahışda cân

Bârîk-bîn olan kişi olmaya kej-nazar

Bâœ-ı sabâ meger güzer itdi saçuña kim

Cân kohusı-y-la oldı hevânuñ dimâgı ter

Kevser-durur dudaguñ ve’n-Necmidür

Göñlüñ Hadîddür yañaguñ sûretü’l-Kamer

Câdû gözüñ ne sihr ohıdı nergise ki anuñ

Rengin sarardur uş yerekân renc-ile seher

Zülfin benefşe virdi perîşân idüp yile

Anber saçuñ hevâsını itdi heves meger

Cânum hayâlüñi gözüm içinde ider taleb

Gavvâs bahra düşmese girmez ele güher

Cân râzıdur ne dirse lac lüñden Ahmedî

Rengîn ü ter gerek söz ü şîrîn ü muhtasar