Hûblar mâ’ildür elbet ‘âşık-ı şeydâsına

Hûblar mâ’ ildür elbet ‘ âşık-ı şeydâsına

Dil-ber-i ‘ âlî-cenâbuñ bakma istignâsına

Bakmaz ammâ sendedür gül gibi gûşı n’eylesün

Kühl-i istignâ çekilmiş nergis-i ra’ nâsına

Pertev-i mihr-i melâhat saldılar subh-ı ezel

Safha-i âyîne-i ruhsâr-ı meh-sîmâsına

İşigüñ taşıyla başı hoş gedâ-yı kûyuñuñ

Ser-fürû kılmaz sipihrüñ günbed-i mînâsına

Vaktine mâlik olan dervîşdür sultân-ı vakt ‘

İzz u câh-ı saltanat degmez cihân gavgâsına

Geç otur sedd-i Sikender gibi künc-i ‘ uzlete

Başuñ egme dehr-i dûnuñ efser-i Dârâsına

Kul olursañ Bâkıyâ ol şâh-ı ‘ âlî-şâne ol

Kim virilmiş ‘ izz u devlet dînine dünyâsına

Hân Murâd ol pâdişâh-ı suret ü ma’ nâ k’anuñ

Saltanat hakkâ kabâ-yı râstdur bâlâsına

Dürr-i yek-tâ-yı sa’ âdet zîb ü zîver tâcına

Gevher-i vâlâ-yı nusret hançer-i elmâsına