Hoşdur ermek ol beden vaslına pîrâhen

Hoşdur ermek ol beden vaslına pîrâhen kimi Geh el öpmek âsitin tek gelı ayağ dâmen kimi

Aks salmaz peykerüm gözgüye bahsam za'fdan Âlem-i sûretde bir şeydâ bulunmaz men kimi

Cem'dür gönlün senün kim var men tek çohlarun Men perîşânem ki tapılmaz mana bir sen kimi

Bu çemen gül-ruhlarma derd-i dil kılmaz eser Yüz dilün var ise hâmûş ol gönül susen kimi

Ger dilersen edesen nezzâre-i didâr-ı yâr Gendüzün görme arada dîde-i rûşen kimi

Dâmenün doldursa gerdun dürr ile tök ebr tek Dürr içün telli etme kâmım bahr-i ter-dâmen kimi

Sal nazardan lâ'l hem görsen sirişk-i âl tek Lâ'l içün her daşa urma başunı ma'den kimi

Kâr-gâh-ı sun'da bir sûret et nakş-ı zanıîr Min hayâlim dutmagıl ser-riştesin süzen kimi

Göz yaşiyle dâne dâne cem'-i esbâb etme kim Yele verür dehr anı pâ-mâl edüp hırmen kimi

Bahrler seyr eylesen mutlak ter olmaz dâmenün Ger hevâ-yı ışk ile memlû isen yelken kimi

Handa olsan kapu levhi tek gözet ismet yolun Açma göz divârlardan her eve revzen kimi

Ey Fuzûlî menzil-i maksûda yetmek istesen Hîç reh-ber yohdürür etvâr-ı müstahsen kimi