Her tîr-i belâ kavs-i kazâdan k’ola nâzil

Her tîr-i belâ kavs-i kazâdan k’ola nâzil

Sahrâ-yı dil-i ehl-i vefâdur aña menzil

Kaddüm gibi hâk-i kademüñ öpdi na’ lçeñ

Meşhûrdur e’d-dâlü ‘ale’l-hayri ke-fâ’ il

Agız bir idüp söylemek âsân idi yâre

Zahmuñla gelüp olsa eger hançeri yek-dil

Cân câna olurduk dem-i vuslatda senüñle

Sînem eger ey rûh-ı revân olmasa hâ'il

Bâkîyi kalem eyledi şemşîr-i fırâkuñ

Bir kerre nasîb olmadı takbîl-i enâmil