Her kaçan göñlüme fikr-i ‘ârız-ı dil-ber düşer

Her kaçan göñlüme fikr-i ârız-ı dil-ber düşer

Gûyiyâ mir’âta aks-i pertev-i hâver düşer

Ger ölürsem hasret-i kaddiyle ol servüñ beni

Bir yire defn eyleñüz kim sâye-i ‘ ar’ar düşer

Tañ mı gam öldürse meydân-ı melâmetde beni

Bu neberd-i ‘ aşkdur anca dil-âverler düşer

Anuñ içün varmazam ben kûyuña giryân olup

Hâk-i rahuñ korkaram cânâ gözümden ter düşer

Ârız u ruhsâruñı vasf itse Bâkî her kaçan

Şi’ri ey gül-çihre anuñ böyle rengînter düşer