Gül gülse dâ’im aglasa bülbül ‘aceb degül

Gül gülse dâ’im aglasa bülbül ‘ aceb degül

Zîrâ kimine agla dimişler kimine gül

Pâkîze-tab’ u sâf-dil ü pâk-meşrebüz

Hüsnüñ güline düşse n’ola jâleveş göñül

Bezm-i safâ vü ‘ ayşa salâdur bilenlere

Şît u sadâ-yı bülbül ü berg ü nevâ-yı gül

Hüsn-i ruhuñla lutf-ı lebüñden haber virür

Hep âb u tâb-ı cevher-i câm u safâ-yı mül

Bâkî ‘ acûz-ı dehre er olmaz zebûn olan

Merdân-ı râh-ı ‘ aşk dimezler aña racül