Göñlümüñ lâ‘lüñe cân virmek olupdur hevesi
Hâk-i pâyuñdurur ancak gözümüñ mültemesi
Mürg-i rûhuñ ki hevâñ içre uçar olmışdur
Dîde pervâz-gehi sîne müşebbek kafesi
Sîne çâk ü gözi nem-nâk ider nâle vü zâr
Kılsa te’sîr aceb olmaya nâyuñ nefesi
Mâcerâmı diyemez yaşum işigüñe varup
Kirpigümdür var ise uşbu yolun hâr u hası
Her kişi cânı gibi sevdügi-çün señ sanemi
Saña cânum dise ‘Avnî ne hatâ cân-ı ke
Comments