Gözet sun-ı kadîmi kim kimin hulkun azîm etmiş

Gözet sun-ı kadîmi kim kimin hulkun azîm etmiş

Tamâm hulka elin fi'lin dilin gönlün kerîm etmiş

Kimin bed nefs ü bed ef'al ü bed-hû zamîr itmiş

Kahır evsâfına mazhar kılıp anı le'îm etmiş

Ne kim takdîr edipdir Hak olur elbette o zâhir

Ne tedbîr ederiz ana ki takdîrin hakîm etmiş

Velî ârif olan lutfa sevinmez kahra incinmez

İyi kem cümleten halka atâsın ol amîm etmiş

İkisin bir bilip doğru hakîkatle görür kim Hak

Celâli perdesin çekmiş cemâline harîm etmiş

İkisinden de lâzımdır kemâl-i hüsn-i zâtına

Anınçün birini kahhâr edip birini halîm etmiş

Ne hâsıl ey Niyâzî cennet-i irfâna ermezsen

Tutalım Hak yerin anda senin dâr-ı na'îm etmiş