Görmez işigi Ka’besin ol kıble-i cânuñ

Görmez işigi Ka’ besin ol kıble-i cânuñ

Çöp düşdi meger kim gözine kıble-nümânuñ

Dil-dâdelerüñ hakkına söz geçmedi hergiz

İnsâf ‘ aceb teng imiş ey gonca dehânûñ

Rez duhterini virmediler kimseye kaldı

Agırlıgını almadılar rıtl-ı girânuñ

Şol jâle düşen sûsen-i âzâdeveş ey dil

Dür dişlerinüñ vasfı gerek vird-i zebânuñ

Hançer-sıfat izhâr-ı safâ eyledi dilden

Nâzüklik ile göñlümüz almaga miyânun

Bâkî çemen-i cânda meger perveriş itdüñ

Bir âlemi var rûh ile ol serv-i revânuñ