Gör ol Türk-i Hıtâyî nûş kılmış câm-ı sahbâyı

Gör ol Türk-i Hıtâyî nûş kılmış câm-ı sahbâyı

Salar dil milketine türktâz-ı katl ü yağmâyı

Ruhı nâzüklük ile yele virmiş güller evrâkın

Kadi çâpüklük ile hâke salar serv-i ra‘nâyı

Lebinden bûse men‘ine çekerken gamzesi hançer

Kaçan mümkindürür dilden giçürmek bu temennâyı

Behâr-ı ‘ârız-ı dilberde tâze güller açılmış

İderse n’ola bülbül gibi ‘âşıklar temâşâyı

Aceb mi muğ-beçenüñ lâ‘l-i cân bahşına cân virsem

Ki bu deyr-i kühenden taşra salmışdur Mesîhâyı

Harâbât ehlinüñ yanında çün bir cür‘aya degmez

Yeridür âteşe salsam libâs-ı zühd ü takvâyı

Niçe pinhân idem kim âteş-i ‘ışk u mey-i rûşen

Kılur izhâr çâk-ı sîneden her sırr-ı ahfâyı

Çıkar câm-ı Cemi ‘Avnî hazîneñden temâşâ kıl

Eger bilmek murâduñsa ke-mâ-hî kâr-ı dünyâyı