Goncayı dil-teng ider la’l-i dür-efşânuñ senüñ

Goncayı dil-teng ider la’ l-i dür-efşânuñ senüñ

Lâleye hoş reng ider gül-berg-i handânuñ senüñ

Serv ü şimşâdı yürütmez ta’ n-ı bülbül bâgda

Seyr idelden cilve-i nahl-i hırâmânuñ senüñ

Sâde-pehlû olmadum nâzük-beden bir şûh ile

Basmayınca bagruma şemşîr-i bürrânuñ senüñ

Sâgar-ı la’ 1-i leb-i cân-bahş-ı dil-ber devridür

Döndi ey câm-ı mey-i gül-reng devrânuñ senüñ

Nükte-i rengîn ile elfâzuñ ey Bâkî revân

La’ l-i dil-berdür meger ser-çeşme-i cânuñ senüñ