Gitdi elden sanemün sünbül-i müşg-efşânı

Gitdi elden sanemün sünbül-i müşg-efşânı Yine devr etdi perişan men-i ser-gerdânı

Öyle mu'tâd ohıbam âteş-i hicrânuna kim Görmesem yandurur elbette meni hicrânı

Gökde âhum yeli söndürdü cerâğın güneşün Yerde eşküm ayağa urdu dür-i gaitanı

Göz beyâzına çeker lâ'llerün sûretini Dem-be-dem hâme-i müjgân ile bağrum kanı

Çındı cân kimseye izhâr ele bilmem derdüm Nideyüm ah bu derdün ne ola dermanı

Ey sitem daşını bî-derdlere zayi' eden Yapa gör bir nice daş ile dil-i vîrânı

Verse cân yetmese cânâna Fuzûlî ne 'aceb Her kişi kim sever öz cânı içün cânânı