Gel ey göñül bunda mekân tutulmaz

Gel ey göñül bunda mekân ṭuṭulmaz

Fenâ mülki dirler oynar ütülmez

Aldanup balına barmaḳ banarsañ

Sin içinde râḥat olup yatılmaz

Ḥaḳdan uṭan ḫâliṣ ‘amel ḳılagör

Ol bâzârda zerḳ u riyâ ṣaṭılmaz

İbâdet günidir ṣoḥbet demidür

Nefsiñ hevâsına irüp yetilmez

Cümle ‘âlem saña fermân olursa

Senüñ eksikleriñ oñup bitilmez

Yelmeyince bugün Raḥmân yolına

Yarın varup raḥmetine baṭılmaz

Nefs-ile yâr olup Ḥaḳdan uṣanma

Ölüm gelicegez ḳovsañ aṭılmaz

Ḥaẕer ḳıl zaḥmına uġrama ṣaḳın

Yavuzdur İblîsiñ oḳı kütülmez

Ḥaḳ yolında saña yoldaş olmaġa

Degme bir kimseniñ başı çatılmaz

Yardımı Ḥakdan um erligi senden

Tevḥîd-ile varan ṭaşra aṭılmaz

Ḳoñ gitsün eglemeñ Ümmî Sinânı

Geç ḳalursa erenlere ḳaṭılmaz