Gel ey gurbet diyarında esir olup kalan insan

Gel ey gurbet diyarında esir olup kalan insan

Gel ey dünya harâbında yatıp gâfil olan insan

Gözün aç perdeyi kaldır verirler hiç karâr etmez

Acep niçin karâr eder bu zindâna giren insan

Kafesde tûtiye sükker verirler hiç karâr etmez

Aceb niçin karâr eder bu zindâna giren insan

Ne müşkil hâl olur gafletde yatıp hiç uyanmayıp

Ölüm vaktinde Azrail gelince uyanan insan

Kararmış gönlün ey gafil nasihat neylesin sana

Hacerden katıdır kalbi öğüt kâr etmeyen insan

Bu derdin çaresin bul var elinde var iken fırsat

Ne assı sonra âh u zâr edip hayfâ diyen insan

Niyâzî bu öğüdü sen ver evvel kendi nefsine

Digil kim gayrıya andan tuta her işiden insan