Gel ey cânân ilinden cân gözüñ aç uyhudan uyan

Gel ey cânân ilinden cân gözüñ aç uyḫudan uyan

Aceb ġaflet şarâbından niçe bir olasın ḥayrân

Yedürmişdür saña nefsiñ bunuñ mekrî ṭa‘âmından

Aceb bu dâr-ı dünyâda niçe bir olasın sekrân

Gel ey ġâfil ḳanı ‘aḳlıñ tefekkür ḳıl ḳanı fikriñ

Ola kim aṣl-ı a’lâdan irişe derdiñe dermân

Diye Allâh ki bir silkin erenler yolına bir gün

İçerseñ vaḥdetiñ câmın olasın tâ ebed sulṭân

Eger benden ḫaber ṣorsañ ḥaḳâyıḳ şehrine vardum

Var anda bir ulu sulṭân senüñle dôst-ımış her ân

Saña çoḳ dürlü armaġan benümle eyledi irsâl

Getürdüm saña ol dôstdan teberrük la’l-ile mercân

Daḫı saña selâm itdi benümle ḫôş kelâm itdi

Didi tiz gelsün uş bunda anuñdur bu ulu meydân

Oṭurmasın ki ṭurmasın anı avlamasın aġyâr

Gözetmesin ki bir dâne ṭutar faḳ nite kim ṭayrân

Uyup bir ulu kerbâna yolumda pehlevân olsun

Ṭutarlarsa ḥarâmiler iderler ḳahr-ıla yeksân

Şerî‘atda ṭarîḳatda ḳulaġuzlar idüp irsâl

Anı bunda getürmeye temâmet eyledüm burhân

Eger adım dile alsa yolı ṭoġrı baña gelse

Ġanîyem raḥmetim çoḳdur iderven luṭf-ıla iḥsân

Didi ol dâr-ı miḥnetde ḳarâr eylemesin aṣlâ

Ki zîrâ köpri üstinde kimesne eylemez evṭân

Ayırmasın özin benden çevirmesin yüzin benden

Ki bende ṣaḳlayam anı ki hergiz bulmaya düşmân

Daḫı her ne ki virdimse aña anda emânetdür

Benümdür ṣanmasın lâkin iderven ḥükmine fermân

Yañılmasın bazârında ki merd olsun şikârında

Hüner ḳılsun naẓârımda benüm yolumda virsün cân

Dü ‘âlemden güẕâr ḳılsun ne kim görse ḥaẕer ḳılsun

Gelüp vaḥdet sarâyında ḳurulsun tâ ebed eyvân

Daḫı böyle hezârân biñ teraḥḥumlar edâ ḳıldı

Velâkin bu dilim ḳâṣır ‘aḳıl irmez ḳılam tibyân

Gel ey ṭâlib eger sen de ṭaleb kılduñsa ol Şâhı

O Sulṭânıñ fırâḳından ḳılasın her seḥer efġân

İresin kâmil insâna ḳoyasın başı meydâna

Gerek kim ḳıyasın câna ola kim bulına ol Ḫân

Gel ey miskîn-i bî-çâre niçün uyarsın aġyâre

Seni vaṣl eylemez yâre ṭaḳarsa boynuña urġân

İlâhî cümle ‘âcizdür senüñ yoluñda bu ḳullar

Gel olmaya eger senden kimesne bula mı Raḥmân

Sinân Ümmî ḳuluñ senden diler her dem bula iḥsân

Anuñ-çün ḳalbine ilhâm idersin fâş olur ‘irfân