Gel berü diñle ḥaḳâyıḳ iliniñ vaṣṣâfını
Nice seyrân eylemiş gör ‘âlemiñ eṭrâfını
Ḳanı bir sarrâf-ı gevher diñleye aḫbârımı
Terk ide dilden vefâsız ehl-i ḳâliñ lâfını
Her ne yaña baḳsam anda hep görinen cümle dôst
Kimse bilmez işbu ‘âlemde anuñ ‘arrâfını
Gel berü vaṣl-ı ḥaḳîḳat bulmaḳ isterseñ ey yâr
Ġayret eyle ır gözüñden sen bu nûnun kâfını
Ol ḥaḳîḳat iḳlîminiñ pâdişâhın görse kim
Terk ider mülk-i Süleymân olsa kûh-ı Ḳâfını
Nice biñ Yûsuf Züleyḫâ ḳapusında muntaẓır
Görmek içün bir dem anuñ vechiniñ züllâfını
Nice biñ Mûsâ tecellîsinden itmişler sücûd
Keşf idüp bildürmek içün vaṣlınıñ şerrâfını
Nice biñ Ḥıżr-ıla İlyâs âb-ı ḥayvân içmege
Leblerinden hep yolında ṣarf ider maṣrâfını
Nice yüz biñ evliyâ vü enbiyâlar bendesi
Nice diyem ben bu ‘âlem şâhınıñ evṣâfını
Evliyâ vü enbiyânıñ ‘ilmi yoḳdur anda hîç
Maḥv ider ol nice yüz biñ kâşifiñ keşşâfını
Ḫûb cemâlından münevver vechini her kim göre
Terk ider mülk-i Süleymân olsa kûh-ı Ḳâfını
Ol viṣâli Ka‘besin bir dem ziyâret itmege
Vire bir kimse niçe biñ ḥaccınıñ ṭavvâfını
Ey Sinân Ümmî bu sırrı sen niçün fâş eyledüñ
Kim ne bilsün ol ḥaḳîḳat dürriniñ ṣarrâfını
Comments