Geceler tâ hâlüme gerdûn temâşâ etmedi

Geceler tâ hâlüme gerdûn temâşâ etmedi Terk edüp bî-dâdını bir mihr peyda etmedi

Nâvekin gör kim yarup eşküm dutar göz perdesin Ey diyen Mûsâ asâsı kat'-ı derya etmedi

Her demünden inin Mesîhâ zinde-i câvîd olur Sen eden izhâr î'câzı Mesîhâ etmedi

Âşiyân tâ ravza-i kuyunda dutdu murg-ı dil Geçdi tavf-ı Kâ'be'den uçmağa pervâ etmedi

Hîç 'âbid anmadı lâ'liin ki gözden kan töküp Secdeden durdukta tağyîr-i musallâ etmedi

Za'f-ı tâli' kesdi dünyâdan nasibin zâhidün Yohsa öz re'yiyle zâhid terk-i dünyâ etmedi

Etmedi ilden nilıan bir gece tavf-ı kuyunu Kim Fuzûlî'ni sadâ-yı ta'ne rusvâ etmedi