Ey göñül bîgânesin sen senden olduñ bî-haber

Ey göñül bîgânesin sen senden olduñ bî-ḫaber

Uş yalıñuz ḳalasın kârbândan olduñ bî-ḫaber

Bu cihânıñ naḳşına çün sen seni ḳılduñ fedâ

Âlem-i aṣliyyede Rahmândan olduñ bî-ḫaber

Dem-be-dem nefsiñ divine bende vü bî-çâresin

Gör saña mihmân olan sulṭândan olduñ bî-ḫaber

Sen meger ‘ömrüñi yellere virüp ḳılduñ hebâ

Ḥaḳ yolına ẕikr-ile dur andan olduñ bî-ḫaber

Nice serḫôş eyledi gör seni İblîs sücüsi

Aşḳ şarâbın nûş iden ḥayrândan olduñ bî-ḫaber

Miḥnet-ile bu fenâda cânıña ḳılduñ cefâ

Dôst iline sırr-ıla seyrândan olduñ bî-ḫaber

Başıñı bend eyledüñ bir aḫıra ḥayvân gibi

Bülbülüñ gülzârdegi ẕevḳından olduñ bî-ḫaber

Sen bu nefsiñ ẓulmetinden ḳalduñ uş ḫôr u ẕelîl

Ey dirîġâ derdiñe dermândan olduñ bî-ḫaber

Hey utanmaz niçe bir ġafletdesin bir dem uyan

Ḥaḳ Ta‘âlâ emrine fermândan olduñ bî-ḫaber

İstemedüñ rûz u leylî derdiñiñ dermânını

Furṣatıñ elde iken Loḳmândan olduñ bî-ḫaber

Uyduñ irşâdına nefsiñ sen meger ḫannâs-ıla

Âleme raḥmet ḳılan Raḥmândan olduñ bî-ḫaber

Bu Sinân Ümmî ża‘îfiñ âh idüp aġladuġı

Şol saña yol gösteren Burhândan olduñ bî-ḫaber